Pierke

Hallo iedereen.

Na het dialect onderzoek, was ik eigenlijk benieuwd of er nu echt nog iets aan het dialect gedaan werd. Ik kocht een ticket om naar Pierke Pierlala te gaan kijken.

Ik zocht eerst wat zaken op. Ik vond eigenlijk niet veel, enkel dat hij in het huis van Alijn speelde. Ideaal dacht ik.
Helemaal alleen zag ik het niet zitten om te gaan. Ik had een ander idee. Ik nam een jongen van 6 jaar mee, omdat ik zo kon kijken of hij het verhaal wel begreep en of hij dat "gentse accent" wel leuk vindt.

Helaas kon ik niet zo goed filmen in de zaal. Er was belichting op het spel ,waardoor ik geen foto' s kon nemen. Ik filmde wel. Het is heel slechte kwaliteit, maar je kan het een beetje horen.

Met dit filmpje wil ik bewijzen dat er nog echt gents poppentheater bestaat voor kinderen. Het deed me zelf plezier. De jongen die ik mee nam, schaterde van het lachen. Er vroeg een man wat Pierke van Sinterklaas gekregen had. Pierke zei " sletsen". Maar super dialect. De jongen, en andere kinderen lagen krom. Het gelach was enorm in de zaal. Ikzelf moest ook lachen. Het was heel grappig.

Tijdens het poppenspel praatten de andere poppen een mooi AN. Pierke bleef Gents. De kinderen vonden het super. Ook pierke gebruikt heel veel rijmpjes. Rijmpjes die totaal niks met het poppentheater te maken hebben. Maar dat is de kunst. Kleuters rijmen heel graag. Pierke gebruikt op het gepaste moment, als er spanning is, of er is iemand boos. Dan haalt Pierke zijn rijmpjes uit. Er was een moment dat hij zei: " Amedee is boos. Hij is een ouwe doos." De kinderen schaterden van het lachen. Ook pierke zei eens " ien twie dreie". Hij motiveerde de kinderen dit na te doen. Ook de jongen die ik mee had, deed dit mee. Hij moest enorm lachen. Hij zei zelf dat hij het maandag aan zijn meester ging vertellen.

Wat me opviel is dat het vooral kleuters waren. Ik zag echt geen kinderen die ouder waren dan 7-8 jaar. Hoe de kleuters lachtten. Hoe ze mee gingen in het avontuur. Pierke maakt vaak contact met de kinderen. Dat toont dat de kinderen het verhaal echt begrijpen. Ze kunnen zeggen wat er gebeurd is, of wat Pierke moet doen.

Ik ben heel blij dat ik naar het poppentheater ging. Ik voelde me zelf weer een beetje kind en ik vond het heel leuk om te horen dat kinderen toch nog met dialecten te maken krijgen.

Ik plaats nog even een filmpje dat ik maakte. Je kan het niet goed zien, maar als je het geluid heel luid zet, kan je de taal even mee horen.
Geniet er van!

Groetjes

Juf Stephanie