Een kennismaking in het eerste leerjaar

Vandaag was een extreem spannende dag. Ik ging voor de eerste keer les geven in het eerste leerjaar. De stress was volledig aanwezig, maar het was gezonde stress. De juf stelde me al heel snel op mijn gemak en ik mocht ook al heel snel aan de slag. Ze gaf me de kans om zo veel mogelijk te doen en te beleven. Op die manier kan je het beste bijleren. En gelijk had ze!

Ik mocht starten met 2 toetsjes. Ik vond het heel spannend om zo een toets af te nemen. Ik weet nog van vroeger dat we niet mochten afkijken, we mochten niet praten, we moesten goed luisteren naar de juf, netjes stil blijven zitten, enz.. Wel, het was juist het zelfde en fantastisch hoe het aangepakt wordt. Voor dat de toets start doen we een tussendoortje, daarna de toets en tussen de twee toetsen nogmaals een tussendoortje. Ik merkte wel hoe de kinderen nood hadden aan die tussendoortjes. Ook voor hen is het een enorme inspanning om stil te zitten enzo.

Ik vroeg aan de juf of het mogelijk was om een foto te maken tijdens de toets. Normaal sta ik er altijd als springende juf de kinderen te boeien en nu stond ik er heel netjes met mijn blaadje in mijn hand. Wat een verschil, maar een fantastische ervaring!

 

Daarna mocht ik zelf een muzische activiteit in elkaar steken. Ik wou de herfst een beetje naar binnen brengen. Daarom had een zak met allemaal blaadjes meegebracht en zo speelden we een blad na. We keken hoe een blad naar beneden viel, dat het geluid maakt, hoe het draait enz.. Zo gezegd zo gedaan; Ons hand werd nu ook een blaadje en we lieten het op dezelfde manier naar beneden vallen.

 

Daarna vertelde ik het verhaaltje van een blaadje dat viel van de bomen, maar de regen kwam en het blad kon niet meer weg vliegen, maar toen kwam de zon en werd het blaadje droog en toen de wind blies, dan waaide het blad naar een andere plaats. Dit deden we helemaal na. Het was fijn om te bewegen en we hadden nu voldoende ontspanning om terug in de klas te werken.

 

Morgen mag ik een muzieklesje geven. We werken rond het thema lichaam, dus muziekinstrumenten hebben we niet nodig want ons lichaam kan muziek maken als de beste.

 

 

 

 

De stage zit er bijna op. We zijn ondertussen een paar dagen verder. Doordat het zo immens druk was, vergat ik verschillende fotootjes te nemen. Gelukkig viel het me vandaag in.

 Vandaag liet ik de kinderen rekenen. Ze mochten rekenen met kabouter plus en heksemin. Heksemin stond even in de belangstelling. Hoe gek is het niet om een aftrekking te maken. Niet gemakkelijk maar het lukte.

 

De kinderen leerden ook het woordje buik. Dat werd niet door mij gegeven, maar ik leerde hen wel de letter b schrijven. Het leek me een enorme klus. Op een groot bord schrijven, heel duidelijk zodat de kinderen het leren en het helemaal niet gewoon zijn van dat te doen. Ik was enorm zenuwachtig, maar eigenlijk viel dit heel goed mee. De les was heel tof gedaan. ( Al zeg ik het zelf).

 

De kinderen kregen eerst de kans om te buikdansen met de letter B op hun buik. Daarna zochten ze verschillende woorden die met de B begonnen. We schrokken ervan hoeveel woorden er wel niet zijn! Daarna werd het tijd om die letter nu eindelijk te kunnen schrijven.

Na een boterham van instructies gingen we van start.

 

Je maakt een schuine streep omhoog, dan maak je een grote lus en ga je recht naar beneden. Je maakt een diepe put en aan die put hang je een klein hangmatje.

 

Dit oefenden ze in de lucht, in het zand, op het bord en als laatste mochten ze het helemaal alleen op een blaadje schrijven.

 

Het is een hele moeilijke letter, maar omdat er leuke maniertjes waren om die letter te leren, kan ik met trots zeggen dat IEDEREEN de letter b kan schrijven.

 

Hier nog even een "sfeer" foto van de schrijfles.

 

 

 

 

 

Groetjes

juf Stephanie

Een nieuw schooljaar en jawel.. Mijn laatste jaar als student!

Hallo iedereen

Lang geleden dat ik even iets plaatste. Eindelijk zit ik nu in mijn derde en laatste jaar kleuteronderwijs. Ondertussen zijn we al oktober. dat wil zeggen dat het al heel druk was en ik heb er ook al een stage opzitten!

Deze stage was een zorgstage. We sprongen in de huid van een zorg juf, en ontwikkelden spelletjes voor kleuters met een extra zorgvraag.
Ik kreeg de opdracht om een kind te observeren met een taal achterstand. Daarbij moesten we activiteiten zoeken dat het kind helpt in zijn taal ontwikkeling.
Zo gezegd zo gedaan? Neen, het is veel meer dan dat!

Eerst en vooral moest ik de kleuter heel goed observeren. Dat lukte aardig. Ik had al heel snel een beeld over het probleem en waar de moeilijkheden lagen. Ik dacht na over hoe ik hem kon helpen.

De problemen waren dat het kind heel veel begreep, maar het niet kon verwoorden. Enorm frustrerend waardoor het sociaal contact wat verbroken wordt met anderen. Ik zag dit niet enkel als taal probleem maar ook als sociaal probleem. Daarom liet ik mijn hersenen werken en bracht ik vernieuwende spelletjes aan bij het kind. Het grote probleem was het benoemen van de kleuren. Ik vond het dus belangrijk om mij daar in te verdiepen.


als eerste liet ik hen een nieuw spel spelen.
Het is een magneet spel gebaseerd op bloemen. Lekker kleurrijk!
Het gezelschapspel moet met 3 a 4 kinderen gespeeld worden; De bedoeling is dat als ze met de kleurendobbelsteen gooien, dan moeten ze het kleur benoemen en pas dan mogen ze een dopje nemen. Van wie het eerste zijn dopje vol is, die is gewonnen!

Ik merkte dat de kleuters dit enorm leuk vinden, er was ook heel veel sociaal contact. Mijn eerste activiteit verliep dus heel goed.



Als tweede activiteit wou ik daar wat op verder bouwen. Ik liet de kleuters een domino spelen met dezelfde bloemen; Alleen werden de spelregels wat aangepast. Nu moesten ze vragen aan de kleuter naast hun of ze een blokje hadden met ... of ... dan pas konden ze de domino maken.

 

 

Als laatste spel stelde ik terug een gezelschapsspel voor dit keer was het een soort ganzenbord maar nu ook terug met bloemen. Dit deed ik om weeral met die kleuren te werken. Het was een spel met dopjes als pionnetjes. De bedoeling was dat ze zo snel mogelijk het bord helemaal overlopen hadden, maar er zaten natuurlijk addertjes onder het gras. Er waren kaartjes bij gemaakt. Telkens als ze op een bruin, groen, of rood bloemetje kwamen moesten ze een kaartje nemen. Op dat kaartje stond een voorwerp. Ze moesten vertellen wat ze zagen zonder het woord zelf te zeggen; Een heuse opdracht dus.

 

Zo de eerste stage van dit jaar zit er al terug op. Het volgende avontuur begint bijna. Dat is de kennismaking met het eerste leerjaar. Heel erg spannend!
Tot binnenkort!

 

Groetjes juf Stephanie